(Прыблізна 563 — 483 да н. э.) У перакладзе — «прабуджаны мудрэц з роду Шак’я», уласным імем Сідхартха Гаўтама, старажытнаіндыйскі філёзаф і аскет, заснавальнік будызму. Менавіта яму прыпісваецца аўтарства бальшыні вершаў («гатхаў») анталёгіі «Дхаммапада».