Васіль Барысюк

Нарадзіўся ў 1976 годзе ў Кобрынскім раёне Брэсцкай вобласьці. Скончыў філялягічны факультэт Брэсцкага дзяржунівэрсытэта. Працуе ў Берасьці радыёжурналістам. Вершы друкаваліся ў абласных і рэспубліканскіх пэрыядычных выданьнях, штотыднёвіку “Літаратура і мастацтва”, часопісах “Маладосць”, “Першацвет”, а таксама ў калектыўных выданьнях: “Берасцейскія карані”, “Дзядзінец”, “Жырандоля”, “І нараджалася слова” і іншых.

Бяссонне. Дзясяты састаў.
У шафе пустая валізка.
Я б толькі зайздросціць не стаў,
што так да вакзала блізка.

У садзе мірна цвыркуны.
А мы знікаем без вайны.

Сябры па-ранейшаму
пішуць вершы:
хтосьці – збольшага,
нехта – зменшага.
Спрачаюцца:
хто горшы, хто лепшы,
трэці, другі ці першы...
Цудоўнае глупства –
гаворка пра словы,
што нехта згубіў выпадкова,
хтосьці шчасліва знайшоў,
а хто і выцягнуў з лёгкіх,
скрывавіўшы рукі па локці.