Марсэльеза

класічная французская паэзія, вершы па-беларуску, французская літаратура XVIII стагоддзя, беларуская мова, тарашкевіца

(La Marseillaise)

За свабоду, дзеці Радзімы,
За зьдзяйсненьне нашых мар!
Супраць нас халопы рэжыму
Падымаюць крывавы штандар.
Свой крывава-зялёны штандар.
Пачуйце крыкі палітвязьняў —
Лютуюць амон і спецназ.
Яны нахабна пруць на нас —
За ўсё ім прыйдзецца адказваць.

Паўстань, грамадзянін!
Мы ўсе — народ адзін!
Хадзі, хадзі —
Разам зь людзьмі
Краіну не здадзім!

Чаго хочуць варожыя орды,
Што задумалі яны?
На народ свабодны і горды
Не дазволім надзець кайданы!
Не дазволім надзець кайданы!
Яны на ўласны голаў самі
Наклічуць наш гнеў у адказ,
Хай толькі паспрабуюць нас
Лічыць слухмянымі рабамі!

Вось і прапагандысты-засланцы
На падмогу прыбылі.
Уставай, народ партызанскі —
Ім ня месца на нашай зямлі.
Ім ня месца на нашай зямлі!
Авохці ім, рабам нанятым,
Як сьлед кожны зь іх адграбе.
Хай забіраюць да сябе
Свайго прыдурка з аўтаматам.

Нас, народ пераможнай Сьвятланы,
Не пасадзіш у аўтазак.
Не пакінем непакараны
Ад дубінак ніводны гузак —
Хай адкажуць за кожны гузак!
Калі ж ланцуг наш парадзее —
Зямля беларуская зноў
Народзіць новых ваяроў,
Салдатаў міру і надзеі!

Набяромся цярпеньня і веры —
Перамогі прыйдзе час.
Хто служыў узурпатарскай хеўры —
Пашкадуе, што быў супраць нас,
Пашкадуе, што быў супраць нас!
Хто ў складзе выбарчых камісій,
Народныя краў галасы —
Такі паблажкі не прасі,
А сам публічна павініся.

Хай сьвятая любоў да Радзімы
Нам адвагі дадае.
Каб свабодай дыхаць маглі мы —
Ахвяруем усім для яе.
Ахвяруем усім для яе!
Каб па-над нашым вольным краем
Зьзяў бел-чырвона-белы сьцяг.
З адзіным рытмам у грудзях
Дня перамогі прычакаем.

Мы ўсё роўна пазбавімся путаў,
З намі рады не дасьцё!
Не дарма Тарайкоўскі і Шутаў
За свабоду паклалі жыцьцё,
За свабоду паклалі жыцьцё!
Мы памянём усе ахвяры,
Мы іх не забудзем імён,
Забойцаў іхных хай закон
Асудзіць да суровай кары!

Хутка выйдзе на волю Марыя,
Ціханоўскі выйдзе зь ёй.
Вы — героі і гераіні,
Гонар нацыі слаўнай сваёй!
Гонар нацыі слаўнай сваёй!
Хай лукашысты-казнакрады
Ідуць пасядзець замест вас,
Бо пагражае ім якраз
Артыкул пра захоп улады.

Паўстань, грамадзянін!
Мы ўсе — народ адзін!
Хадзі, хадзі —
Разам зь людзьмі
Краіну не здадзім!

Пераклад-перапеў зроблены на просьбу М. В. ды іншых выпускнікоў і студэнтаў маёй альма-матэр, МДЛУ. М. Шч.

Спадабаўся матэрыял? Прапануем пачытаць:

Пераклад:
Макс Шчур

«Чарапаха! Ці
даўно ўжо неба копціш?»,
пытае вулкан.

Пераклад:
Макс Шчур

Настане час у ноч сысьці мне —
што ж, я гатовы! Пагатоў
«Ты сыдзеш», кажа мне ў лаціне
птах ibis зь нільскіх берагоў.

Пераклад:
Макс Шчур

Ах! Тэл сама — вясёлка, ці расьсеяная хмарка;
адлюстраваньне ў шкле; ці цені на вадзе;
дзіцячы сон; усьмешка на дзіцячым твары;
галубчын голас; дзень мінучы; музыка ў паветры.

Пераклад:
Макс Шчур

Паўстаньце, выклятыя сьвету,
хто ў цемры й голадзе блукаў!
Наш розум больш ня сьцерпіць зьдзеку
і хутка выбухне вулкан!
Сатры мінуўшчыну дазваньня,
натоўп рабоў, рыўком адным!
Cьвет неўзабаве іншым стане,
хай мы нішто — дык будзьма ўсім!