Аляксандр Апон

Нарадзіўся ў 1961 годзе ў Гарадзенскай вобласці. Вучыўся ў школе, служыў у арміі. За саветамі працаваў то там, то сям, абы дзень да вечара, пасля таксама асабліва не ўпіраўся. Авалодаў кантрабандысцкімі прыёмамі перавозкі за мяжу цыгарэт, спірту, бензіну АІ-92. Зараз на заслужаным адпачынку. Жыве ў Гродна. Асобныя п’есы публікаваліся на сайце «Нашай Нівы».

Драматургія
Аляксандр Апон

Партрэт дыктатуры. Частка другая

ПЕРШЫ МУЖЫК (малоцячы загіпсаванай рукой па варотах): Адчыняй, а то выламаем.
ЭФЕКТЫЎНЫ МЕНЕДЖАР (звесіўшыся праз поручань): Я табе выламаю, вароты дзяржаўная маёмасць, будзеце адказваць у судзе па законе.
ПРАХОЖЫ (ляснуўшы па варотах захопленым у чарнашапачніка дручком): І адкажам, анягож! Вось проста зараз і пачнём.
ЧАЦЬВЁРТЫ МУЖЫК: Ды што з імі зубы сушыць. (Аддзірае рукамі са створкі варот скрыню «СКАРГІ».) Ламай іх нахрэн.
ПРАСІЦЕЛЬКА: Аёй, сынок, што ты робіш, куды ж скаргі кідацьмем?

Драматургія
Аляксандр Апон

Партрэт дыктатуры. Частка першая

ПРЭЗІДЭНТ: ...Таму прысвойтваю табе чарговае званне.
МАЁР: Падпалкоўніка?
ПРЭЗІДЭНТ: Не, генерал-маёра. (Дастае з кішэні генеральскія пагоны і прыкладвае іх Маёру на плечы.)
АПАВЯДАЛЬНІК (да гледачоў): Бачылі, во гэта кар’ерны рост, гэта я разумею. Як у нас у тэатры: з суфлёраў у галоўныя рэжысёры адным махам.

Проза
Аляксандр Апон

Гарадавы

Я і кажу — бяда. Хіба, як калісь, у крамах усё чыста папрападае? Трэба было б запасціся сім-тым, пакуль тое-сёе есцека: запалак узяць, солі якую кілю, мыла таксама не зашкодзіць, як і пральны парашок. А галоўнае — крупаў не забыцца і цукру, бо дзе іх потым возьмеш, калі знікнуць?

Драматургія
Аляксандр Апон

2035

Тэлевізар не слухаюць, на дэманстрацыі не ходзюць, адкрываюць дзверы бадзягам, у той час, калі бадзяжніцтва ёсць не што іншае, як крымінальнае злачынства, якое караецца катаржнымі працамі да пяці гадоў, як саміх бадзяг, так і асобаў, што далі ім прытулак.